مقایسه سیستم ورک استیشن با کامپیوتر گیمینگ

در این مقاله به بررسی و مقایسه سیستم ورک استیشن با کامپیوتر گیمینگ می پردازیم و موارد زیر را به صورت جداگانه بررسی خواهیم کرد:

نیازهای انسان نوین روز به روز گسترده می شود. درست مثل اجداد ما که کفش را تنها برای حفاظت پا در برابر عوامل خطرناک طبیعی می پوشیدند؛ کامپیوترهای نخستن نیز تنها برای پردازش داده ها طراحی شده بودند، آنها نه تنها زیبا نبودند بلکه بسیاری از نیازهای انسان را برآورده نمی کردند. اما امروزه کامپیوترها طیف های گسترده ای از نیاز و کاربرد انسان را پوشش می دهند، از بازی و سرگرمی گرفته تا کسب و کار و طراحی و پردازش، حتی آنهایی که به صورت ویژه برای پردازش داده ها طراحی می شوند نیز گستردگی بسیاری دارند. از پردازش داده های علم آمار گرفته تا پردازش داده های واقعیت مجازی.

با گذشت زمان، کامپیوترها هم مانند کفش، مزایای گسترده ای از جمله: زیبایی، راحتی، ماندگاری، متناسب با موقعیت اجتماعی بودن را در اختیار کاربران قرار دادند. همانطور که می توان با هرکفشی راه رفت، با هر کامپیوتری هم می توان کار پردازش را انجام داد. اما بین یک کفش ویژه دویدن (Running) با یک کفش کلاسیک ویژه مهمانی تفاوت های زیادی از نظر کاربری وجود دارد. برای من که صبح خود را با طناب زدن شروع می کنم همین ماجرا در کار است، وقتی تصمیم گرفتم یک طناب ورزشی مناسب تهیه کنم با طیف گسترده از طناب های ورزشی روبرو شدم از طناب های قدرتی تا سرعتی گرفته، یا آنهایی که ویژه کاهش وزن یا افزایش قدرت هستند.

اما این آزادی های انتخاب آفاتی را به همراه دارند، ما هر روزه با کاربرانی در تماس هستیم که در میان حجم گسترده ای از اطلاعات و انتخاب ها سردرگم و درمانده هستند و از روی درماندگی تصمیم می گیرند نخستین پیشنهاد هرچه که باشد را انتخاب کنند تا از این استیصال ذهن رها شوند.
سردرگمی که (Barry Schwartz) در کتاب خود (The Paradox of Choice) یاد می کند: روزی که برای خرید یک لباس، به لباس فروشی رفته بود و از میان حجم گسترده انتخاب ها، نا امید! هیچ خریدی انجام نداده و به خانه بازگشته بود. در این کتاب نویسنده نشان می‌دهد که انتخابهای بسیار زیادی در جهان مدرن وجود دارد. این تعداد بیهوده باعث می‌شود مصرف کننده ناتوان و ناراضی شود.
ما قصد داریم در این نوشته و چند نوشته دیگر، به دور از مسایل فنی پیچیده، این مساله را برای شما آشکار کنیم که چطور می توانید یک انتخاب از روی آگاهی داشته باشید تا به نتیجه مطلوب خود برسید.

بیاید به نقطه شروع بازگردیم

وقتی یک شرکت خودرو سازی قصد دارد یک خودروی جدید بسازد، پیش از طراحی بدنه یا قطعات، قیمت محصول یا حتی اینکه مخاطب و مشتریان احتمالی محصول چه کسانی هستند. پیش از همه باید رده بندی کاربری خودرو را مشخص کند.
این که خودروی جدید یک خودروی خارج جاده ای (Off-road) باشد یا یک خودرو مناسب رانندگی داخل شهر و جاده ها.
همه ما قبول داریم که وقتی قرار است چیزی را بسازیم، ابتدا می بایست کاربرد آن را در نظر بگیریم. گرچه با یک خودروی خارج جاده ای نیز می توان مسافرت رفت اما لذت سفر با آن با یک خودروی لوکس شهری که برای رانندگی جاده ها ساخته شده است یکی نخواهد بود.
ورک استیشن Workstation از دو واژه Work (کار) و Station (ایستگاه) ساخته شده است که نام ایستگاه کاری را به دنبال دارد. در واقع به رایانه هایی اشاره می کند که برای کار حرفه ای ساخته شده اند. یعنی کاری که متخصصان به طور روزمره با آن سرو کار دارند.
از آن طرف Gaming PC همانطور که از نام آن بر می آید برای بازی (Game) با کامپیوتر شخصی (PC) ساخته شده است. پس در همان رده بندی که اشاره شد قرار می گیرد.

نخستین تفاوت این دو محصول، مفهوم آنها و رده بندی آنها است.

اگر تاکنون یک رایانه را خریده اید نام هایی مانند رایانه بازی یا کامپیوتر گیمینگ و ورک‌استیشن یا ایستگاه کاری را شنیده اید.
متاسفانه، بازاریابی پیرامون این نام ها می تواند درک این مساله که چه نوع سخت افزاری در این رایانه ها مورد استفاده قرار گرفته است، را دشوارتر کند.
با این حال، تفاوت های قابل توجه و اساسی بین یک رایانه بازی و یک ایستگاه کاری و دیگر رایانه ها وجود دارد.
بیشتر این تفاوت ها بستگی به نحوه استفاده از رایانه شخصی توسط شما دارد، اما برخی از آنها فراتر از اینها هستند.

ورک استیشن چیست؟

ورک استیشن یا ایستگاه های کاری رایانه هایی هستند که توسط متخصصان به ویژه افرادی که نوعی کار محاسباتی پیچیده را انجام می دهند، مورد استفاده قرار می گیرند.
این کار ممکن است توسط یک مهندس طراح مدل سازی سه بعدی (3D modeling) انجام شود یا یک هنرمند محتوای دیجیتال، یک خالق انیمیشن یا یک دانشمند علوم تجربی، یا متخصص آمار که با کار روی داده های بزرگ مشغول تحقیق است.
به هر صورت، این ها افرادی هستند که نیاز به قدرت بیشتری دارند نسبت به آنچه که در رایانه شخصی معمولی موجود است، به این معنی که به یک ایستگاه کاری (workstation) احتیاج دارند.
مشخص ترین ویژگی های یک ورک استیشن، یک پردازنده قدرتمند، حافظه رم بیشتر نسبت به آنچه در رایانه شخصی معمولی پیدا خواهید کرد و هم چنین کارت گرافیک های حرفه ای است.
ورک استیشن ها به صورت ویژه به منظور حفظ عملکرد در طول زمان ساخته می شوند که به قطعاتی احتیاج دارند که برای استفاده دایمی ساخته شده اند. آنها می توانند ۳۶۵ روز سال، ۷ روز هفته و ۲۴ ساعت شبانه روز بدون وقفه کار کنند.

کامپیوتر گیمینگ یا رایانه ویژه بازی چیست؟

همانند یک ورک استیشن، رایانه بازی می بایست از رایانه معمولی، قوی تر باشد.
بازی های مدرن ویدیویی، نیاز به مشخصات فنی فزاینده تری دارند؛ به همین دلیل، یک رایانه ویژه بازی به قطعاتی بسیار قدرتمندتر نیاز دارد. بیشتر از آنچه که کاربران رایانه های روزمره به آن نیاز دارند.
اما اجرای بازی، نوعی فرآیند بسیار خاص است و رایانه های شخصی بازی به طور ویژه برای این نیازها بهینه می شوند. در نتیجه، تفاوت بین یک ایستگاه کاری و رایانه های شخصی از یک بخش به بخش دیگر متفاوت است.

پردازنده ورک استیشن در برابر پردازنده کامپیوتر گیمینگ

بیشترین تفاوتی که در رایانه ها مشاهده می شود، تفاوت در پردازنده آنها است. هر رایانه ای که در رده بندی ایستگاه کاری قرار می گیرد، دارای یک پردازنده (CPU) بسیار قدرتمند است. ایستگاه های کاری از پردازنده هایی استفاده می کنند که برای پردازش موازی بهینه شده اند، نه ویژه بازی.

این پردازنده ها معمولا فراتر از آن چیزی هستند که هر گیمری بخواهد یا به آن نیاز داشته باشد، مانند Intel Xeon یاAMD EPYC
پردازنده یک رایانه بازی حدود ۴ تا ۶ هسته دارد و اندازه حافظه نهان (cache size) متناسب با این تعداد هسته است.
در مقابل، یک پردازنده ایستگاه کاری ممکن است از یک پردازنده ۲۸ تا ۵۶ هسته ای استفاده کند و دارای اندازه حافظه نهان (cache size) غول پیکر است.

هسته های بیشتر بهتر هستند، درست است؟ اما نه اینطور نیست.
برنامه نویسان و توسعه دهندگانی که نرم افزارهای تخصصی را می سازند برای استفاده از این هسته ها می بایست کدهای نرم افزار را بنویسند.
در روزهای نخستی که پردازنده های چهار هسته ای وارد بازار شد، هیچکدام از بازی ها از پردازنده های ۴ هسته ای پشتیبانی نمی کرد.از آن زمان، اوضاع بهتر شده است.

اما وقتی صحبت از پردازنده هایی با تعداد زیادی هسته می شود، همان مشکلات اساسی دوباره شروع می شوند. یک پردازنده را با ۲۰ هسته تصور کنید که هر کدام با سرعت ۲.۰ گیگاهرتز کار می کنند.
با کمال تعجب، پردازنده ۲۰ هسته ای در واقع در اجرای هر نوع بازی بدتر عمل می کند. به این دلیل که داشتن ۲۰ هسته کافی نیست، شما نیاز به نرم افزار یا بازی دارید که برای استفاده از هر یک از این هسته ها نوشته شده باشد و جای تعجب ندارد که بدانید در عمل، توسعه دهندگان بازی برای پشتیبانی از پردازنده های ۴-۶ هسته ای که معمولا در پردازنده های مصرف کننده مشاهده می کنید، بازی را می سازند و توسعه می دهند. به همین دلیل است که به سادگی نمی توان بازی هایی را پیدا کرد که از بی نهایت هسته موجود در CPU های ایستگاه کاری پشتیبانی کند. چون دلیلی وجود ندارد که رایانه ویژه بازی آن نوع پردازنده ها را اجرا کند.

مزیتی برای استفاده از آنها در بازی وجود ندارد، آنها قیمت بیشتری دارند و حتی می توانند عملکرد ضعیفی نیز در بازی ها داشته باشند.

کارت گرافیک سیستم ورک استیشن در برابر کارت گرافیک کامپیوتر گیمینگ

همانطور که انتظار می رود، واحد پردازش گرافیک (GPU) بخش اصلی یک رایانه بازی است. اگر کاربر با ورک استیشن، کار محاسبات پیچیده و مدل سازی سه بعدی را انجام می دهد، کارت گرافیک به همان اندازه در یک ورک استیشن هم مهم است. در میان کارت گرافیک ها، در واقع تنها دو شرکت سازنده برای رایانه های بازی NVidia GeForce و AMD Radeon هستند.

تولید کنندگان زیادی برای این دو توسعه دهنده گرافیک، کارت گرافیک می سازند، اما همه کارت های موجود در بازار بر اساس طرحی از یکی از این دو شرکت است. این دو شرکت دارای یک خط ساخت و توسعه GPU هستند که ویژه ورک استیشن ها است NVidia Quadro, Amd FirePro

آنها با کارت گرافیک های معمولی متفاوت هستند. از آنجا که آنها مقدار بیشتری حافظه ویدیویی را ارایه می دهند، به جای بازی برپایه نرم افزارهای گرافیکی بهینه شده اند و سرعت ساعت (clock speeds) بالاتری را ارایه می دهند. در حالی که می توان آنها برای بازی نیز استفاده کرد، اما آنها برای این کارها بهینه نیستند و به مشکلات عدم پشتیبانی در اجرای بازی نیز بر می خورند.

بیشتر بخوانید: مقایسه کارت گرافیک های ورک استیشن و گیمینگ

حافظه رم ورک استیشن در مقایسه با حافظه رم گیمینگ

وقتی صحبت از RAM می شود، برای اجرای بازی، نیاز به حافظه رم خیلی بزرگ ندارید. می توان گفت داشتن ۸ گیگابایت حافظه رم، این روزها استاندارد است و این مقدار حافظه آنقدر کافی هست تا بیشتر بازهای رایانه ای را بی نقص اجرا کنید.
در مقایسه، ورک استیشن ها اغلب به مقادیر زیادی حافظه RAM برای پردازش داده های فشرده نیاز دارند. یک ورک استیشن معمولی را می توان با ۳۲ گیگابایت یا ۶۴ گیگابایت مشاهده کرد و رده های بالای آنها از ۱۲۸ GB فراتر هستند. هم چنین در ایستگاه های کاری از نوع متفاوتی از حافظه رم به نام حافظه (ECC) یا اصلاح خطای حافظه استفاده می شود. صفحه آبی و خطاهای سخت افزاری در زمان پردازش در رایانه های روزمره یک موضوع طبیعی است. استفاده از این فناوری در ورک استیشن ها این خطاها را شناسایی و از بروز آنها جلوگیری می کند.
این نوعی از رم است که می تواند ثبات در برنامه ها را بهبود ببخشد و از خطا در پردازش داده ها جلوگیری کند، که با شناسایی بسیار خوبی در خطای داده ها در درون خود، آنها را مدیریت می کند و از توقف برنامه جلوگیری می کند.
در شرایطی که خطای محاسباتی موضوع بسیار پر اهمیتی است، مانند تحقیقات علمی یا بانکداری، رم ECC می تواند یک بخش اساسی در یک دستگاه ورک استیشن باشد. اما برای گیمرها گزینه مناسبی نیست. نه تنها هزینه آن بسیار بیشتر از RAM معمولی است، بلکه کاربردی برای آنها ندارد.

تفاوت در مادربورد و صدا

از آنجا که ایستگاه های کاری از پردازنده و رم های مخصوص استفاده می کنند، تفاوت هایی در مادربرد آنها نیز وجود دارد. جدا از داشتن سوکت مناسب برای پردازنده های ایستگاه کاری، این گروه از مادربردها برای مقادیر بسیار بیشتر رم طراحی شده‌اند و معمولا دارای کیفیت ساخت بالاتری هستند. برخی از این مادربودها تا ظرفیت ۱ ترابایت حافظه رم را پشتیبانی می کنند.
روی آوردن به رایانه های بازی، یکی از بزرگترین تفاوت ها در بخش صدا با ورک استیشن ها است. ایستگاه های کاری ممکن است به صدا اهمیت چندانی ندهند، در حالی که این یک ضرورت برای رایانه بازی است.
این که آیا کاربر، گیمری است که در دنیای بازی غرق می شود یا گیمری رقابتی است که به دنبال برتری می گردد، در هر صورت چیپ ست صدا برای رایانه بازی اهمیت بسیار زیادی دارد. بسیاری از مادربردهایی که بر پایه بازی طراحی شده اند از ساختاری برای کاربران علاقه مند به موسیقی (audiophile) استفاده می کنند که شامل فیش های ورودی و خروجی صدا I / O با روکش طلا و هم چنین قدرت فیلتر شده برای صدای دیجیتال است.

شباهت ها

چه شباهت هایی میان یک خودروی خارج جاده ای و فراری وجود دارد؟ هردو قدرتمند هستند! و هردو کاربران خاص خود را دارند. قطعات قوی تر، گرمای بیشتری تولید می کنند، گرمای بیشتر نیاز به خنک شدن بیشتر دارد. هر دو رایانه بازی و ایستگاه های کاری از قطعات قدرتمندی استفاده می کنند و هر دو تمایل به استفاده از راه حل های خنک کننده مشابه دارند.

جمع بندی تفاوت های ورک استیشن با کامپیوتر گیمینگ

این تفاوت بین یک خودروی خارج جاده ای و یک فراری است. هر دو این رایانه ها بسیار قدرتمند هستند، اما نوع استفاده و تعریف قدرت در آنها متفاوت است. در این مقایسه ایستگاه های کاری بیشتر شبیه خودروی های خارج جاده ای هستند. آنها می توانند از قدرت یک کامپیوتر ویژه بازی به مراتب بالاتر بروند و قطعات آنها قدرت بیشتری دارند.
در حالی که ایستگاه های کاری ممکن است طراحی و زیبایی یک ماشین اسپرت را نداشته باشند، اما در مورد انواع خاصی از کارها، از قابلیت های غیرقابل انکار بالایی برخوردار هستند. از بسیاری جهات، ایستگاه های کاری قوی تر از رایانه های شخصی بازی هستند.
در این مرحله، سوال دقیق تر این است که آیا می توان ایستگاه های کاری را برای بازی استفاده کرد؟ متاسفانه جواب فقط بعضی اوقات است. اینکه یک ایستگاه کاری در بازی چگونه عملکردی خواهد داشت، در نهایت به پردازنده گرافیکی آن بستگی دارد. اگر ایستگاه کاری از یک کارت گرافیک ارزان قیمت استفاده کند یا به هیچ وجه آن را نداشته باشد، عملکرد آن بسیار بد خواهد بود.
آیا می توان از رایانه بازی به عنوان ایستگاه کاری استفاده کرد؟ جواب یک بار دیگر بعضی اوقات است. اما یک ایستگاه کاری قدرتمند، ممکن است دارای پردازنده ای باشد که قیمت تمام شده آن بیش از یک رایانه بازی تمام و کمال باشد.

در نهایت، ورک استیشن ها قادر به انجام وظایفی هستند که رایانه های شخصی بازی، برای انجام آنها ساخته نشده اند.